Bir sonraki yazım için ne yazsam hangi konuyu işlesem diye düşünüyordum; mesela şu sıralar toplumun tüm kesiminde en çok konuşulan konu siyaset aslında güzel bir konu neden mi çünkü reytingi en çok olan konu ama biz bu işi “ Hafiye”ye” bıraktık.
Belirlediğim birkaç konu olmasına rağmen onlardan vazgeçip bu yazıyı yazmaya karar verdim.
Kitle iletişim araçlarından en önemlisi olan televizyon, şüphesiz 20. yüzyılın en büyük icatlarından biridir.
Çağın gelişmesine büyük katkısı olmuştur, yararlarını gözden kaçırmamak gerekir. Fakat bizden
Alıp götürdüklerini de görmezden gelemeyiz.
Bizler giderek robotlaşıyoruz televizyon bizde bağımlılık yapıyor öyle ki artık özlemi giderek
Artan aile içi sohbetler eğlenceler, komşu akraba ziyaretleri maalesef giderek azalıyor.
Televizyon bizi aynı çatı altında, hatta aynı odada bulunduğumuz anne-babamızdan, çoluk-çocuğumuzdan koparıyor. En yakınlarımıza karşı ilgi ve alâka fakiri iken, onun için en değerli sermayemizi, zamanımızı sınırsız bir cömertlikle ona feda ediyoruz.
Televizyon bizi, arkadaşlarımızdan, dostlarımızda koparıyor.
Televizyon dilimizi de olumsuz yönde etkiliyor. Gerek yabancı ve gerekse yerli programlarda Türkçenin sıkça yanlış, kötü ve yabancı özentili kullanılması, argoya her fırsatta yer verilmesi, çocukları ileriki yaşlara kadar etkileyecek seviyede olumsuz yönde etkiliyor.
Kısaca Televizyon bizi, birer robota dönüştürüyor. Hayatımızı o şekillendiriyor. Yememizi- içmemizi, evimizi eşyalarımızı, alışverişimizi, gezilerimizi, dilimizi, beynimizi, kalbimizi daha pek çok yönümüzü o belirliyor.
Ya çocuklarımız;
Çocuklar gerçekle gerçek olmayanı ayırt etmekte zorlanırlar. Hayal mahsulü olan şeyleri gerçekmiş
Gibi algılarlar çünkü izledikleri her şeyi gerçek olarak değerlendirirler. Televizyonda olan şeyler
Onlar için kendi odalarında ki oyuncakları kadar gerçektir.
Birçok değerlerimiz azalıyor; büyüklerimizden sorardık eskiden elektrik, televizyon yokken ne
Yapardınız.”Herhalde akşam dedi mi sıkıntıdan erkenden yatardınız değil mi?”diye düşünürdük
Kendimizce oysaki büyüklerimiz anlatınca işin hiçte öyle olmadığını anlardık.
Eskiden elektrik, TV yokken bol sohbetli akşam toplantıları olurmuş aileler komşular toplumlar arası
İyi ilişkiler çok daha yakın dostluklar arkadaşlıklar kurulurmuş.
Şimdi kaç evde kaç toplumlarda bu sohbetler oluyor.
Ben diyorum ki bugün bu yazıyı okuyanlar evlerine gittiğinde televizyon açmasın bunun yerine
Annesiyle, babasıyla, eşiyle, çocuğuyla zaman geçirsin sohbet edilsin çok zor değil sadece bir gün
Belki uzak kaldığımız değerlerin farkına varırız.
